Julia Shaw to psycholożka i pisarka popularno-naukowa o niemiecko-kanadyjskich korzeniach, która specjalizuje się w mechanizmach pamięci, ze szczególnym uwzględnieniem fałszywych wspomnień (jej Oszustwa Pamięci zdobyły tytuł Mądrej Książki Roku 2018). Zdobyła tytuł licencjata z psychologii na Uniwersytecie Simona Frasera, ukończyła studia magisterskie z psychologii i prawa na Maastricht University w Holandii. Po powrocie do Kanady uzyskała stopień doktora na University of British Columbia.

Shaw swoją dywagację zaczyna od przywołania postaci Adolfa Hitlera jako uniwersalnego symbolu zła i stawia pytanie, dlaczego on stał się zły. Wielu psychologów źródeł poszukuje w przeszłości. W jego dzieciństwie nie było jednak żadnej traumy, nie znęcał się nad zwierzętami. Jest jednak odpowiedzialny za śmierć milionów ludzi. Inni natomiast, jak Charles Manson lub Josef Stalin, wydają się doskonale wpasowywać do tej formy.

Czym jest zło? Czy istnieje definicja, którą można zastosować? Shaw ma tendencje do cytowania Nietzschego; wyjątków, które sugerują, że odpowiedź brzmi: „nie”. Na poparcie tej tezy przywołuje słynny eksperyment z wózkiem, który ma dowodzić plastyczności tego pojęcia i łatwości w przesuwaniu jego granic. Bardzo ciekawe jest pytanie, które stawia również w jednym z pierwszych rozdziałów książki – czy ktoś, kto zabił zasługuje na miano „mordercy” przez całe życie? Czy osoba ta całe życie jest mordercą, czy tylko w tamtym momencie? Osoba, która jest seryjnym mordercą? A osoba, która przyczyniła się do śmierci ale nieumyślnie?

czytaj dalej w portalu Mądre Książki

Rafał Siemko

Autor jaki jest, każdy widzi. Absolwent filologii polskiej, na co dzień pracuje w branży ubezpieczeniowej. Wielbiciel Metalliki, poezji Herberta, Miłosza i Szymborskiej oraz prozy Camusa i Vargasa-Llosy.
Skąd nazwa bloga? Rano czytam, później idę do pracy; po pracy gram na gitarze albo w piłkę nożną. A czas na pisanie znajduję jedynie w nocy. Aktualnie mieszkam w Monachium.