Copernicus wydał kolejną książkę profesora Hellera. Najpopularniejszego księdza wśród naukowców i najpopularniejszego naukowca wśród księży w Polsce. Oczywiście jej tematem jest fizyka i kosmologia, ponieważ autor nie zmienił swoich zainteresowań od ostatniej książki. Mało tego, w pewnym sensie najnowsza pozycja jest kontynuacją poprzednich.
Sam Heller napisał we wstępnie, że dopiero po jakimś czasie uświadomił sobie, że jest ona kontynuacją. Nie do końca uświadomionym zamiarem było przedstawienie historii myśli ludzkiej, która doprowadziła do powstania ogólnej teorii względności. W książce Bóg i geometria śledzi rozwój filozofii i teologii w antyku i średniowieczu. W Przestrzeniach wszechświata wraca do tematu, śledząc rozwój myśli na początku czasów nowożytnych, kiedy nauka coraz bardziej stanowiła środowisko dla samej siebie. Książka ta kończy się wraz z powstaniem ogólnej teorii względności. Teraz powstała trzecia część, traktująca o najnowszych teoriach i osiągnięciach kosmologii, a dokładnie jednego z najpopularniejszych zagadnień – wieloświatów. Natomiast nie tyle chodzi tu o problem kosmologiczny, ile o problem aktualnej nauki, traktujący o tym, gdzie kończy się obszar naukowości, a zaczyna region twórczej fantazji.